- otyeyən
- sif. Otla qidalanan. Otyeyən heyvanlar.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
mə’luf — ə. alışmış, adət etmiş, öyrəşmiş ə. yemlənmiş, ələf verilmiş (otyeyən heyvan haqqında) … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
fil — is. <fars.> 1. zool. Tropik meşələrdə yaşayan uzun və qüvvətli xortumlu, tüksüz, otyeyən məməli iri heyvan. Filin bir fikri var, filbanın min. (Ata. sözü). 2. Diaqonal üzrə istənilən xanaya hərəkət edən şahmat fiquru. Zəki Gülşənin necə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kərgədan — is. <fars.> zool. Başının qabaq tərəfində bir, ya iki buynuzu olan. Asiyada və Cənub Şərqi Asiyada yaşayan otyeyən, məməli iri heyvan. Bir keçi qaçıban qurtulsa qurddan; Baxar buynuzuna kərgədan olu. «Koroğlu». El kömək duranda qula,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ot — is. 1. Ağaclara, kollara mənsub olmayan yaşıl gövdəli incə bitki. Alaq otu. Yem otu. Ot biçmək. – <Mələk> bulağın qırağından bir çəngə ot yolub sənəyin ağzına basdı. . A. D.. // Yerin həmin bitkilərdən ibarət yaşıl örtüyü. Otun üstü ilə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
otuxmaq — f. məh. Ot yeməyə başlamaq (körpə otyeyən heyvanlar haqqında) … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti